1 Ocak 2018 Pazartesi

ROMA'da Din ve Tapinma

ROMA'da Din ve Tapinma

ROMA'da Din ve Tapinma Imparatora tapinma, Augustus doneminde ortaya cikti. Gercek anlamda tapinma ancak imparatorun olumunden sonra baslardi. Ne var ki, daha imparator yasarken cevresinde kutsallik cercevesinde gelisen hersey hukumdari, kendisine varilebilecek en yuce sayginlik derecesi olan tanrilastirma ve tapinmaya hazirlardi.   CONSERRATIO (Roma'da kullanilan resmi sozcuk buydu) Senato'nun(- yeni bir tapinma baslatabilecek tek yetkili organ) bahsettigi ve "iyi" imparatorlara, yeni Senato'yla iyi iliskileri olan imparatorlara verilen bir odul niteligi tasidi. Yeni kutsallastirilan kisi tanrilar katina cikisini saglayan gorkemli bir toren sonucu DIVUS yani tanrilastirilmis olurdu. Ancak DEUS yani tanri sayilmazdi. [Ancak oldukten sonra DEUS oluyor.] Roma'da adina yaptirilan bir tapinakta halk ona tapabilir, bir rahibi (FLAMEN) ve bir kurulu (SODALIS) bulunabilirdi.    JULIUS-CLAUDIUS'lar ve FLAVIUS'lar donemlerinde DIVUS'larin sayisi oldukca azdi, buna karsilik ANTONIUS'lar doneminde tanrilastirmaya, giderek daha sikca basvurulmaya baslandi. Bu donemde imparatorlarin yanisira DOMUS AGUSTA'nin bircok uyeside (TRAIANUS'un babasi, karisi PLOTINA, HADRIANUS'un karisi SABINA, her iki FAUSTINA, vb tanrilastirildi.   SEVERIUS'lar doneminde ve III. yuzyilda ayni durum sozkonusudur.Onceleri Roma'da uygulanan bu tapinma gelenegi bircok kentte ve tum eyaletlerde buyuk gelisme gosterdi. Kent duzeyinde AGUSTALES kurullari ve SEVIRI AGUSTALES bulunuyordu. Eyaletlerde bir delegeler kurulu (CONCILIUM), her yil kultun [tarikatin] basrahibini (FLAMEN ya da SACERDOS) secerdi.   Imparator ya da imparatorluk ailesi uyelerine tapinmanin iki temel etkisi oldu: Birincisi, imparatordan imparatora DIVUS'tan DIVUS'a kusursuz bir sureklilik dusuncesi uyandirildi ve iktidarin devamliliginin temel ogelerinden biri durumuna geldi.Ikinci olarak da imparatorluk tebaasinin, hukumdarlarina yani Roma'ya karsi siyasal durustlugunun [bagliliginin] mihenk tasini olusturdu. Bir donemde burokratlar da ayni islemlerle tanrilastirildilar. (Kaynak: Meydan Larousse, "Tapinma" maddesi.)

[Ilave: Romalilar, eyaletlerdeki kentlerde yasayan halklarin ileri gelenlerini senenin belli gunlerinde o kentte insa etmis olduklari tapinakta ayine katilmaya mecbur ederler ve boylece onlarin Imparatorluga bagliliklarini saglamaya calisirlardi.]

 [Not: Buna benzer bir mekanizma ulu onder Ataturk icin Turkiye'dede gelistirilmeli. Her sehirde tepe ustune bir tapinak insaedilmeli, - ne tuhaf bir raslanti, Ankarada'ki anitkabir de, her seyden cok, buyuk bir Roma tapinagina benzer -,ve basina bir delegeler kurulu (KONSEY) ve bir RAHIP atanmali, ki halk, tapinma sirasinda yanlis davranislarda bulunmasin. Ayrica KONSEY, bu tapinma isine karsi cikanlari yakalayip cezalandirabilmeli.]

Romalilar boylece kuruluslarindan (M.O. 200) yaklasik 100 sene icinde, Eyaletlerde tapinaklar imsa edip halki Imparatorlarina ve onlarin varislerine taptirdiklari bir din olusturdular. Hz Isa (a.s.) Allah'in elcisi olarak, Filistin ve cevresinde insanlara Allah'tan baska tanri olmadigini ve her ne surette olursa olsun insanlara tapinmanin buyuk gunah oldugunu teblig etmeye baslayinca bu, Roma yonetimine isyan seklinde degerlendirildi.

 Halka bu din hakkinda gozdagi vermek icin, Ilk Hristiyanlardan yakalananlar carmiha gerilerek iskenceler icinde olduruldu. Filistin'deki Yahudiler de bu konuda Roma yonetimine yardimci oldular.

  Bir muddet sonra, Hristiyanlarla bu sekilde bas etmenin mumkun olmadigi anlasilinca, ve bu din Roma'da ta gizlice taraftar bulmaya baslayinca, Hristiyanlari coluk cocuk toplayip Roma'ya getirdiler ve Roma halkinin gozleri onunde Arenalarda aslanlara canli canli parcalattilar. Bundan amac, Roma tanrilarinin, Hz. Isa'nin tanrisindan daha guclu oldugunu(!) halka gostermekti.

  Fakat bu Hristiyanlarin herkesin gozu onunde her turlu iskenceye ragmen dinlerinden donmemesi Roma'yi derinden sarsti, ve neticede Roma Imparatorlugu sonunda Hristiyanligi resmi din olarak kabul edip benimsemek zorunda kaldi.

Roma Imparatorlugu sonunda Hristiyanligi kabul etti, ama o zaman da Hristiyanlik, iktidari Roma ile paylasan bir din haline gelmisti coktan. Boylece, Hz Isa tarafindan insanlara ogretilen "Allah'tan baska tanri yoktur" dusturu, "Sezar'in hakki Sezarin, Tanri'nin hakki Tanrinin" dusturu ile yer degistirdi. Ortacag'da Roma parcalanip yikildiktan sonra da Papa hazretleri aradaki boslugu doldurup, zavalli Avrupa halkina yuklu paralar  karsiliginda Cennet'ten hisse senetleri (Enduljans) satip zengileserek, derebeylerini ve krallari bile merasimle tac giyebilmek icin karda kista, ac biilac Vatikan kapilarinda aylarca bekletti. Borcunu odemeyenveya Papa'ligin emirlerine karsi cikanlari da Aforoz etti. Onlari halk nazarinda gayrimesru ilan ederek.

Iste simdi ayni senaryo Muslumanlari bekliyor. EUS'un pesinde, laik(?), demokratik(?), yek-yasal sekularo-fascistlerce yasama hakki inkar edilmis sefil bir donmelik.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Halife Abdulhamid II'nin duasinin duzeltilmis hali:

" Allahım helal etmiyorum!   Şahsımı değil, ümmetimi bu hale getirenlere, hakkımı helal etmiyorum! Beni, benim için lif lif yolsalar, c...